…Το Δημόσιο σχολείο είναι ο άμεσος εκφραστής της κυρίαρχης ιδεολογίας μιας χώρας σε κάθε επίπεδο…
*Γράφει η Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, Ευθυμία Σακαρέλλου, Διευθύντρια 1ου ΓΕΛ Γλυκών Νερών Αττικής, τακτικό μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου Vision Network Athens
Ένα κύμα συζητήσεων για την σύγκριση Δημοσίου σχολείου και Ιδιωτικού ήλθε και πάλι στην επικαιρότητα. Ξαναθυμηθήκαμε τις χιλιάδες των μαθητών που πέτυχαν εδώ και χρόνια στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας και προέρχονταν από Δημόσια σχολεία και πολλές φορές δυσπρόσιτων περιοχών. Ξαναέγιναν έρευνες και μετρήσεις για το πόσοι μαθητές, που φοιτούσαν στα Δημόσια σχολεία, εισήχθησαν στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ξανά στο προσκήνιο η αγωνία των γονέων για το ποιο είδος εκπαίδευσης πρέπει να διαλέξουν για τα παιδιά τους.
Ευθυμία Σακαρέλλου
Το Δημόσιο σχολείο είναι ο άμεσος εκφραστής της κυρίαρχης ιδεολογίας μιας χώρας σε κάθε επίπεδο. Είναι η πολυφωνία των απόψεων και η δυνατότητα που δίνεται στους μαθητές να μετέχουν δωρεάν σε ό, τι λαμβάνει χώρα στην παιδεία και τον πολιτισμό. Η επικοινωνία καθηγητή και μαθητή είναι άμεση, χωρίς το οικονομικό άγχος. Οποιαδήποτε ενέργεια κάνει ο δάσκαλος για τον μαθητή το κάνει αυθόρμητα και από ειλικρινές ενδιαφέρον γιατί δεν σκέφτεται το κέρδος. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα λοιπόν της παρακολούθησης των μαθημάτων ενός δημόσιου σχολείου είναι η απουσία οικονομικής συνεισφοράς.
Παρέχεται δωρεάν παιδεία, γεγονός που διευκολύνει τους γονείς, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής δυσχέρειας. Επιπροσθέτως ένα ακόμη πλεονέκτημα είναι η κοινωνικοποίηση του παιδιού, η οποία παρέχεται στο πλαίσιο της συναναστροφής με ένα πλήθος διαφορετικών προσωπικοτήτων και της ανταλλαγής σκέψεων και οραμάτων με παιδιά της ίδιας ηλικίας, τα οποία διαμένουν συνήθως στην ίδια γειτονιά. Η απόσταση είναι ένας σημαντικός παράγοντας επίσης, καθώς τις περισσότερες φορές, το δημόσιο σχολείο που παρακολουθεί το παιδί βρίσκεται κοντά στην κατοικία του, κάτι που διευκολύνει πολύ τους γονείς. Η επαφή με συνομηλίκους διαφορετικού οικονομικού, κοινωνικού και μορφωτικού επιπέδου, καθώς και η πολυφωνία των απόψεων, προσφέρουν στον μαθητή τη δυνατότητα ανάπτυξης της κριτικής του σκέψης, της αυτονομίας και της προσαρμοστικότητας, τα οποία αποτελούν βασικά εφόδια για την μετέπειτα δράση του, στα πλαίσια της ένταξής του στην κοινωνία. Η σύσταση της τάξης με παιδιά από διαφορετικές κοινωνικές και οικονομικές τάξεις ή χώρες δίνουν επιπλέον μια περισσότερο αντιπροσωπευτική εικόνα της ευρύτερης κοινωνίας.
Επίσης, τα τελευταία χρόνια, γίνεται προσπάθεια από την πολιτεία βελτίωσης των εγκαταστάσεων και απόκτησης υλικοτεχνικών υποδομών. Παράλληλα το πρόγραμμα εμπλουτίζεται με καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες ή προγράμματα ξένων γλωσσών, καθώς και την ενισχυτική διδασκαλία για τους αδύναμους μαθητές. Οι καθηγητές δουλεύουν σκληρά για να ανταποκριθούν οι μαθητές στις βαθμολογικές απαιτήσεις των Ανωτάτων και Ανωτέρων σχολών. Άλλωστε είναι γνωστό πως νόηση, συναίσθημα και βούληση είναι αδιαίρετες πλευρές μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Επομένως το Δημόσιο σχολείο καλλιεργεί σφαιρικά όλες τις πλευρές του ανθρώπινου ψυχισμού (νόηση, συναίσθημα, βούληση), συνδυάζει τη διανοητική ανάπτυξη με την αισθητική και τη φυσική αγωγή και βέβαια την κοινωνική δραστηριοποίηση του μαθητή. Πρέπει λοιπόν να βοηθήσουμε όλοι μας σε αυτό το έργο τους εκπαιδευτικούς μας, να τους εμπιστευτούμε, να τους ενισχύσουμε, να συνεργαστούμε μαζί τους. Η εκπαίδευση των παιδιών μας, τα εφόδια για τη ζωή, το παρόν και το μέλλον τους είναι μια απ’ τις βασανιστικότερες έγνοιες σε μια λαϊκή οικογένεια. Η μόρφωση, η αγωγή των νέων, η προετοιμασία, μέσα και από το σχολείο, της αυριανής κοινωνίας, δεν μπορεί παρά να είναι από τα σημαντικότερα ζητούμενα της κάθε εποχής.
Η απαλλαγή λοιπόν της λαϊκής οικογένειας απ’ τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη της ιδιωτικής εκπαίδευσης και τον εξαναγκασμό σ’ ένα δεύτερο σχολείο, μετά το σχολείο, δηλαδή το φροντιστήριο, στη μόρφωση ως εμπόρευμα ανάλογη με την τσέπη που την αγοράζει πιστοποιεί ότι η κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα απ’ το δημόσιο και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα, δίνει τη δυνατότητα στο παιδί και τον έφηβο να ζήσει αρμονικά την πιο σημαντική και ίσως όμορφη περίοδο της ζωής του με τον ελεύθερο χρόνο, την κοινωνική συναναστροφή, το παιχνίδι, τη συλλογική δημιουργική δραστηριότητα, ώστε να μην υπονομεύονται τα συλλογικά χαρακτηριστικά της διαπαιδαγώγησης και αυτή να εξατομικεύεται σωστά, χωρίς διακρίσεις καθορισμένες απ’ την οικονομική άνεση της οικογένειας ή του Δήμου στον οποίο υπάγεται ο μαθητής. Κάθε τάξη ξεχωριστά και όλες οι τάξεις μαζί, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαζικοί κοινωνικοί φορείς του χώρου ευθύνης του Σχολείου πρέπει να δραστηριοποιούνται συλλογικά προς όφελος της μάθησης των παιδιών, ο καθένας, φυσικά, από τη δική του σκοπιά και με τις δικές του δυνάμεις.
Τότε οι σωστές αυτές διαπροσωπικές σχέσεις επιδρούν αθόρυβα και ασταμάτητα μέχρι τα κατάβαθα της ψυχής των μαθητών και συντελούν στην ευδοκίμηση των έμφυτων αγαθών καταβολών τους όσο κανένας άλλος σχολικός παράγοντας, όπως ακριβώς η σιγανή και μεγάλης διάρκειας βροχή φθάνει βαθιά στο χώμα και κάνει τους σπόρους ικανούς να βλαστήσουν και να καρποφορήσουν.
Συνεργασία Flash.gr με μη κερδοσκοπικό σωματείο Vision Network Athens